Szymon Sołomin

"Sołomin z Kowieńskiego z oddziału ś.p. Sierakowskiego zm. w Kamy- szłowie w listopadzie 1863 r." /-/ Kolumna, I, 147: b. major wojsk rosyjskich /-/ P. Łossowski, Z. Młynarski, Rosjanie, Białorusini i Ukraińcy w powstaniu styczniowym, Wrocław 1959, s. 111: podają go jako przykład tytułowej tezy, powtarzając za Kolumną i rozbudowując: "Sołomin - b. major wojsk rosyjskich. Pochodził z gub. kowieńskiej. Uczestniczył w powstaniu. Służył pod dowództwem Zygmunta Sierakowskiego. Wzięty do niewoli, skazany został na katorgę na Syberii. Zmarł w Kamyszłowie w listopadzie 1863 r." (za nimi i Kolumną powtarza to samo Djakow, Dejatieli, s. 162) /-/ W rzeczywistości: Sołomin Szymon, szlachcic, mieszkaniec Kowieńszczyzny (rodzina Sołominów, miała niewielki majątek we wsi Saweczany w pow. kowieńskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, Warszawa 1902, t. 15, 2, s. 574), zesłany na zamieszkanie (a więc nie na katorgę) na Syberii z utratą praw stanu i konfiskatą majątku. BN AN Ukr. (Lwów) rkps Ossol. 4533, k. 118 /-/ tamże, 4535, k. 30.