Witold Udymowski

siostrzeniec i wychowaniec pułkownika Ostrowskiego, udał się do Opoczna i tam wstąpił do oddziału Łakomskiego. Szczęście mu nie dopisało. Partia jego rozbita została pod Drewicą. Sam on, moralnie przybity, zmęczony i zgłodniały przeszedł w nocy do Opoczna i zastukał do mieszkania rodziców sędziego p. Osuchowskiego, których dom był przytułkiem i ostoją powstańców. Na drugi dzień, nie usłuchawszy rady wtajemniczonych, wyszedł do miasta, w celu zasięgnięcia szczegółów o swej partii. Poznany na ulicy przez żołnierza został aresztowany i odstawiony do Piotrkowa. Stracony w Piotrkowie. Odezwały się bębny, a po chwili komenda, następnie salwa karabinowa. Skazańcy pozwieszali głowy. Jeden z nich jeszcze się rzucał. Był to Udymowski. Do niego podbiegł wuj jego, przyłożył rewolwer do serca i wystrzelił. Skazaniec obwisł, a pułkownik zatrząsł się od płaczu i z chustką przy oczach usunął się na bok.