Tomasz Burzyński

Ukończył szkołę sztuk pięknych w Warszawie, a następnie wydział prawny w uniwersytecie kijowskim. Do Usola przybył z żoną z domu Kaczkowską, założył tu sklep spożywczy, który prowadził wspólnie z bratem Adolfem. Po uwolnieniu z ciężkich robót przeniósł się do Irkucka, gdzie otworzył handel z artykułami warszawskiemi. Burzyńscy mieli córkę jedynaczkę, urodzoną w Usolu, której wychowaniem sami się zajmowali. Przeszedłszy zwykłe koleje stopniowego zbliżania się do kraju, dostaj się wreszcie Burzyński do Warszawy, gdzie uzyskał godność i prawa obrońcy mecenasa. Stracił żonę i czas jakiś pracował w administracji dóbr hr. Feliksa Sobańskiego na Podolu. W końcu osiadł w Warszawie wraz z córką, która, wyszedłszy nieszczęśliwie za mąż jeszcze na wygnaniu, zmuszona była rozstać się z małżonkiem i przy ojcu z dzieckiem zamieszkała. Tomasz Burzyński wydał swe wspomnienia w IV. tomie „Materjałów do dziejów 1863 i 64 r." podpisane literami T. B. Zmarł w Warszawie po krótkiej chorobie w 1904 r.