Bolesław Kisielewski

Rodem z Korony, był zarządzającym majątkiem Tadeusza Czudowskiego w gub. mohylowskiej, gdzie też pojął żonę. Za udział w powstaniu na Białej Rusi przysłany do ciężkich robót w Usolu. Dozgonna towarzyszka Kisielewskiego była czas jakiś naszą karmicielką, a następnie przez całe lata wygnańcze w Usolu i Irkucku pracą swą rozumną i poczciwą starczyła na utrzymanie domu i wychowanie trojga dzieci, które przyszły na świat we Wschodniej Syberji. Pan Bolesław palił fajeczkę, stękał i narzekał ciągle, co dało powód do częstych żartów kolegów. Ubolewaliśmy, że te stękania i żale nie mogą być użyte jako motor do pomagania żonie w pracy, która cały jej ciężar dźwigała niepodzielnie sama. Z dzieci starszy syn jest weterynarzem w Królestwie Polskiem, drugi pracuje w banku irkuckim, córka prowadzi magazyn w Irkucku. Sam Kisielewski zmarł już dość dawno. Żona żyje dotąd, otoczona miłością dzieci.