Henryk Bąkowski

z Warszawy, skazany jako jeden z członków Trybunału Rewolucyjnego, dzielił z kolegami Piotrem Kobylańskim i Aleksandrem Pawłowskim ciężkie roboty w Usolu. Na skutek manifestu, przeniósł się do Krasnojarska i tam prowadził handel towarami warszawskiemi, a następnie do Ufy, gdzie się ożenił z panną Michaliną Wessel, która zmarła, wydając na świat pierworodną córkę. Powróciwszy z jedynaczką do Warszawy, wychowaniu jej starannemu poświęcił Bąkowski wszystkie usiłowania. Zostawszy urzędnikiem Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, mianowany był wkrótce radcą Dyrekcji Głównej tegoż Towarzystwa i na tem stanowisku zakończył życie w 1903 roku.