Lucjan Migurski

student piątego kursu medycyny, ukończył nauki lekarskie, ale ostatecznego egzaminu nie zdawał, mimo to miał dość rozległą praktykę w Usolu, a następnie w Bałagańsku. Był to synowiec głośnego w swoim czasie wygnańca, którego żona usiłowała wykraść, wywożąc w tarantasie z dnem podwójnem, gdzie męża ukryła. Lucjan Migurski po przeniesieniu się do Rosji zdał egzamin na lekarza w Kazaniu, potem praktykował w Opolu (gub. lubelskiej), a następnie w Lublinie. Ożenił się z panną Bóbr, która oczekiwała na powrót narzeczonego z Syberji. Zmarł w 1896 roku, pozostawiając syna, który jest w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, i córkę, dorosłą już pannę.