Walenty Teofil Lewandowski

Walenty Teofil Lewandowski (ur. 12 lutego 1823 w Łaskarzewie – zm. 22 stycznia 1907 w Cygankach pod Kutnem) – dowódca powstania styczniowego na Podlasiu, uczestnik powstania węgierskiego 1848 roku.
W 1848 uciekł z Królestwa Kongresowego, w Rzeszowie wziął udział w działalności Rady Narodowej. Na Węgrzech zaciągnął się do Legionu Polskiego. Kampanię zakończył jako podporucznik artylerii. Internowany przez Turków, wszedł w skład sekcji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. Po krótkim pobycie w Anglii, w 1851 przeniósł się do Paryża. W wyborach do Centralizacji w 1855 uzyskał 22 głosy, objął sekretariat sekcji Batignolles. W 1857 został profesorem języka polskiego w Szkole Polskiej. W 1861 ogłosił odezwę Do emigracji, opowiadając się za zakonspirowaniem przygotowań do wybuchu powstania. Komitet Centralny wezwał go w grudniu 1862 do przyjazdu do kraju, a 5 stycznia 1863 mianował go naczelnikiem wojennym województwa podlaskiego w stopniu pułkownika.