Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Rudolf Magocsy
Rudolf de Magocsy, majac 17 lat wstapił w szeregi wojsk powstanczych w 1863 r. Był szeregowcem, podoficerem a w końcu podporucznikiem.
Brał udział w bitwach pod Czachowskim, Lelewelem, Jezioranskim, Krukiem, Komorowskim. Uczestniczył w walkach pod Hutą Krzeszowską, Biłgorajem, Kobylanką i Żyżynem, a na ostatku pod Poryckiem.
Także brał udział w organizacji oddziału Sienkiewicz.
W bitwach odniósł 12 ran. Ciężko ranny był w lewą pierś i rękę pod Kobylanką. Jako ciężko ranny, leżał w pałacu księżnej Sapieżyny przez 8 m-cy, przez którą był pielęgnowany.
Towarzyszów broni miał: Ksawerego Gebhardta bez ręki, Studentowicza bez nogi, Tadeusza Romanowicza, księdza Lickendorfera, płk Bednarczyka, dr Jana Chadzyńskiego prymariusza Szpitala Powszechnego we Lwowie, Chmielowskiego, założyciela zakładu Braci Albertynów. Serdecznym jego przyjacielem był Teofil Bentkowski-Pindelski.
Byl czynnym czlonkiem Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania z roku 1863/64 we Lwowie
Źródło
zbiór źródeł
Nadawca
Elzbieta Magocsy-Bogacka
Uwagi
[1] akta grodzkie Archiwum m. Lwowa
[2] zapiski w dawnym Cechu Mistrzów Kominiarskich dla Galicji i Bukowiny, we Lwowie, str 37, poz. 4 z roku 1866 i 1893
Ppor. Rudolf de Magocsy, mistrz kominiarski, szlachcic węgierski z pochodzenia. Ojciec jego był sędzią w Brodach. Urodził sie w Brodach 17 kwietnia 1846 roku. Siostra cioteczna Maria Baumgarten była żoną konsula austriackiego Zottego. W 1888 mieszkał we Lwowie przy ul. Łyczakowskiej l.53. Był żonaty, ojcem 3 synów i 2 córek, religii rzymsko-katolickiej. Przed powstaniem 1863 roku, był uczniem a następnie czeladnikiem kominiarskim we Lwowie u mistrza Szymona Szmigielskiego i właściciela realności.
Zmarł 3 lutego 1894 roku we Lwowie, pochowany na cmentarzu Janowskim 5 lutego 1894 na polu 12, grob nr 274
W sprawozdaniu Towarzystwa wzajemnej pomocy Uczestników Powstania z roku 1863/64 we Lwowie, za rok 1894 (Lwow 1895) str. 54 czytamy: Członkowie czynni zmarli w roku 1894: Rudolf Magocsy, b. majster kominiarski z delegacji lwowskiej.
Pozostala rodzina: Córki śp. Rudolfa de Magocsy zamieszkałe obecnie we Lwowie przy ul. Hoffmana l.14. l.p. m.7 a to Felicja de Magocsy i Stanisława z Magocsy\'ch Mardyllowa.
Wnukowie: Zygmunt Magocsy, student 8-mej klasy VI gimnazjum we Lwowie oraz ks. Tadeusz Magocsy, jezuita (Buda Śląska) Sa to synowie Adama, a wnukowie Rudolfa de Magocsy