Antoni Rajmund Garczyński

( 23.01.1811- 1888) płk, ur. W Duranowie pod Sochaczewem z ojca Andrzeja konfederata barskiego i matki Honoraty Zaremba, córki Stefana –generała konfederacji barskiej. Rodzina miała herb własny- „Garczyński”, używając przydomka „Rautenberg”. Dzieci było 15. Najstarszy z braci zginął pod Berezyną, drugi Romuald zginął z ran poniesionych pod Moskwą w czasie odwrotu Napoleona. Józef i Franciszek byli podchorążymi w dniu powstania 1831.Płk walczy w 4 pułku strzelców jako ochotnik, 24 maja porucznik, odznaczony Virtuti Militarii, ranny i wzięty do niewoli pod Ostrołęką. W czasie wywózki na Sybir ucieka. Internowany we Lwowie, jedzie do Francji. Żonaty po raz 1 z angielką p. Brondley- Luard. Po śmierci żony wstępuje do gwardii papieskiej. Trójkę dzieci stracił w zawierusze wojennej i nigdy nie odnalazł.W wojnie krymskiej walczy w kozakach otomańskich z gen. Zamojskim. Zdobył szlify majora, gdy Rosjanie chcę go wywieść na Sybir, rządy angielski, francuski, turecki wstawiają się zna nim. Jedzie do Wielkopolski i tu żeni się z Stefanią Wilkońską. W powstaniu 1863 zostaje pułkownikiem, walczy pod Mierosławskim, Bieniszewskim, potem w wyprawie na Radziwiłłów pod Wysockim.Po klęsce nie wpuszczony do Niemiec, Rosji a nawet Francji. Za drugim razem dzięki wsparciu brzeżańczyków austryjacy zgadzają się na jego przyjazd do Brzeżan. Prosili za nim – płk Malczewski, A. Pizar, A. Zimroza, W. Sokolski, J. Krzyżanowski. Dostaje prawo obywatelstwa w Raju koło Brzeżan. Leży na cmentarzu w Brzeżanach