Szymon Samolej

Był powstańcem styczniowym z roku 1863. Urodzony w1843 roku, w Wilkołazie, syn powstańca listopadowego - Andrzeja Samoleja i Marianny Z rodziny Leziaków. W Powstaniu Styczniowym pełnił rolę porucznika. Zwerbowany we Lwowie, gdzie uczył się w szkole dla organistów , służył pod komendą Jana Czerwińskiego ,który następnie był częścią oddziału mjr Jana Żalplachty o pseudonimie Zapałowicz .Partia Jana Czerwińskiego, bo tak wtedy określano grupy walczące, liczyła około 600 ludzi z czego połowa nie posiadała uzbrojenia. W tym oddziale wyróżniał się oddział włościan podlaskich - kosynierów pod dowództwem mjr Pawła Porady sołtysa z Godziszowa. Ale była również formacja złożona z najmłodszych ochotników tzw. ptaszników czyli strzelców wyposażonych w lżejsze karabiny - przeważnie dubeltówki zwane - lepażówkami.Szymon Samolej prawdopodobnie walczył pod Tyszowcami, w lasach tuczapskich 919 maja 1863 r.) Po tej bitwie zostali rozproszeni. Ostatecznie Szymon Samolej bierze udział w bitwie pod Janowem Lubelskim, gdzie zostaje ranny. Były to rany cięte od szabli. po tym wydarzeniu powrócił w rodzinne strony. Rosjanie chcieli wyłapać powstańców i zorganizowali zasadzkę. Szymon Samolej uniknął aresztowania, ale niektórzy z jego oddziału zostali złapani. Szymon Samolej ukrywał się przez 5 lat a następnie kupił 40 mórg ziemi w Sobieszczanach gdzie wybudował dworek w którym miejscowe dzieci uczył pisać i czytać. Ożenił się z Marianną z domu Polak i miał pięcioro dzieci, które wychował w duchu patriotyzmu. Dzieci to: synowie Jan i Antoni, córki Agnieszka (Wrzesień), Franciszka (Pyra), Katarzyna (Powązka). Szymon Samolej żył lat 85, zmarł 21 lutego 1928 roku. Pochowany na cmentarzu rzymsko-katolickim w Niedrzwicy Kościelnej. Epitafium o wybitnych osobach pochowanych na tym cmentarzu umieszczone na ścianie Kaplicy Cmentarnej.