Hipolit Kamieński

h. Korwin. Ur. 20.03.1843 Łuca (Łuka?) w pow. złoczowskim, syn Feliksa - powstańca listopadowego i żołnierza Legii Nadwiślańskiej, dzierżawcy dóbr ziemskich.
Po ukończeniu gimnazjum przy gospodarstwie ojca. Od 23.1.1863 w Powstaniu. W oddziale Władysława Jungi wstąpił do kawalerii. jako żołnierz prosty. W oddziale Gregorowicza pod Sklarami jako podoficer, W oddziale Józefa Oksińskiego i Liticha jako wachmistrz i tu mianowany porucznikiem. Pod Sklarami lekko ranny. Pod Koniecpolem lekko ranny w nogę (mianowanie na oficera przez Rząd Narodowy). Odbył całą kampanię w oddziale taczanowskiego w kaliskim, był we wszystkich bitwach, które ten dowódca odbył a po rozbiciu pod Kruszyną z oddziałem swym 75 ludzi, których w porządku wyprowadził udał się do księstwa łowickiego do oddziałów Skowrońskiego. Po bitwie Igielcowskiej przyłączył swój oddział 150 ludzi do oddziału Słupskiego i Matusiewicza w którym pozostawał aż do rozbicia pod Złoczowem. Tu mianowany rotmistrzem i komendantem sześciu oddziałów żandarmerii. w guberni kaliskiej i piotrkowskiej. Ubito pod nim osiem koni. Wzięty do niewoli zbiegł.
Na emigracji w 1865 w Konstantynopolu wstąpił do pułku Sadyka Paszy (Czajkowskiego).
W 1889 wpisał się do Towarzystwa Weteranów we Lwowie, żonaty, bezdzietny, mieszkał w Maksymówce.