Władysław Chołoniewski

(1825-1867),powstaniec, Podolak.Syn Piotra i Zuzanny Jaworskiej.Urodził się w Czortkowskiem, gdzie ojciec jego posiadał majątek ziemski. Mając 25 lat przeniósł się pod zabór rosyjski i osiadł w dziedzicznej Draganówce koło Kamieńca Podolskiego. Tam nawiązał ściślejsze węzły z kołami kresowymi i wstąpił do organizacji narodowej. Po wybuchu powstania styczniowego zaciągnął sie do jednej z partii,działającej na Ukrainie, ale prawdopodobnie nie brał udziału w żadnej z poważniejszych utarczek, ponieważ brak o nim wzmianki w relacjach bojowych z tego obszaru. Natomiast szybko dostał się do niewoli moskiewskiej i wywieziony do Kijowa przebył w tamtejszej cytadeli dwa lata najokropniejszego śledztwa. Okładano go pałkami, wybito zęby i zadawano tortury moralne, tak iż dostał pomieszania zmysłów. Wywieziony do Kamieńca Pod. jako twierdzy, w r.1866 wykradziony został przez rodziców i uprowadzony do Galicji. Oddany we Lwowie do zakładu dla obłąkanych przeżył jeszcze rok wśród ciągłych napadów halucynacji, prześladowany widmem udręczeń śledczych. Zmarł 26.01.1867 r. i spoczął na Cmentarzu Łyczakowskim.