Antoni Lisowiecki

ur. 1836, syn Kacpra i Joanna Macudzińskiej, dziedzic majątku Niegłowice oraz Morochów. Wuj: Benedykt walczył pod dowództwem Józefa Poniatowskiego w wyprawie napoleońskiej. Brat: Wacław, siostra: Teresa - zmarli przed powstaniem. Antoni w swoim majątku zbiera ochotników i rusza z nimi, wraz z przyjaciele, synem ekonoma Teodorem Kurcem, a także braćmi Witowskimi z Morochowa. Porucznik w oddziale Czechowskiego. Walczy pod Rybnicą, Jurkowcami. Po rozbiciu oddziału zostaje złapany i aresztowany w Kielcach. Wstawia się za nim Wincenty Piątkowski, a okup przekazuje jego siostra Katarzyna zam. Zielińska. Pomimo zwolnienia w 1864 aresztowany przez władze austriackie i osadzony na 7 tygodni w więzieniu. Po powstaniu działa w licznych towarzystwach gospodarczych oraz samorządzie. Buduje też kaplicę w Niegłowicach jako wotum za ocalenie. Członek Towarzystwa Sztuk Pięknych, Towarzystwa Tatrzańskiego i Czerwonego Krzyża. W 1866 żeni się z Heleną Zubrzycką, c. Józefa i Ksawery Stroszyńskiej. Ma 4 dzieci, z których najmłodszy Stanisław umiera młodo. Pozostałe dzieci: Maria, Antoni, Helena (żona Stanisława Gołaszewskiego właściciela majątku Toustobaby). Antoni Lisowiecki umiera 6.4.1903. Pochowany, ze zmarłą trzy lata później żoną w Jaśle, w kaplicy grobowej.