Magdalena Niegolewska, zam. Rekowska, właścicielka małego dworu w Wujcinie (Wójcin, Wielkopolska) wraz z mężem, po bitwie pod Nową Wsią zabierała rannych do swego domu, gdzie w urządzonym lazarecie ratowała ich przed śmiercią, będąc uprzedzoną o mającej nastąpić rewizji w majątku, przebierała przechowywanych powstańców, tłumacząc żandarmom, że to służba, wymogła na rosyjskim pułkowniku aby z szacunkiem odnoszono się do rannych, szerzyła patriotyczne wychowanie wśród okolicznej ludności
Źródło
Bruchnalska M., Ciche bohaterki: udział kobiet w powstaniu styczniowem, Miejsce Piastowe: Tow. św. Michała Archanioła, 1933 r.