Józef Lewit

Józef Lewitt (ur. w 1837 roku w Suwałkach) w trakcie powstania styczniowego walczył w oddziale Konstantego Ramotowskiego "Wawra", legendarnego dowódcy spod Kadysza, Gruszek, Koziego Rynku. Za udział w powstaniu, w roku 1864 został wywieziony na Sybir, gdzie przebywał osiem lat. Potem wrócił na chwilę do domu, ale prześladowany przez carską żandarmerię wyjechał do Petersburga. Dopiero w 1919 roku zamieszkał na stałe w Białymstoku, gdzie został honorowym sekretarzem okręgowego Związku Byłych Uczestników Powstań Narodowych. Zmarł 11 listopada 1930 roku. Jego pogrzeb był wielką manifestacją patriotyczną, uczestniczyli w nim m.in. wojewoda Marian Zyndram-Kościałkowski, starosta Mieszkowski, dostojnicy kościelni, generałowie, delegacje, kompanie honorowe i mieszkańcy miasta.

Nieco inne dane na tema Józefa Lewita podał Jarosław Marczak, w artykule Weterani powstania styczniowego z Suwalszczyzny, "Rocznik Augustowsko-Suwalski" 2013, t. 13, s. 128.

Lewit Józef, ur. w 1847 roku. Służył w partii Konstantego Ramotowskiego „Wawra”. Przez 6 miesięcy był więziony w Wilnie, a następnie zesłany do centralnej Rosji. Po powrocie pracował jako maszynista kolejowy. Został zweryfikowany jako podporucznik weteran pod numerem porządkowym 1247/1920. W latach 20. mieszkał w Suwałkach. Zmarł 11 października

1930 roku w Białymstoku. W Kwaterze Powstańców 1863 roku na warszawskich Powązkach znajduje się tablica poświęcona jego pamięci.