Zofia Róża Dąbrowska

z Toplickich, urodzona w 1799 r. w Krotoszynie, pow. wiłkomierskim. W 20 roku życia wszyła za Ferdynadna Dąbrowskiego. Owdowiawszy rozdała majątek dzieciom, a sama przeniosła sie do klasztoru Dominikaów w Poporci, pow. trockim. W r. 1856 przeniosła sie do Wilna, a w r. 1857 kupiła dom na Śnipiszkach i tam utworzyła pierwszy dom dobroczyności na 9 ubogich. Wkrótce towarzystwo to tak się rozkrzewiło, że miało swoje filie w Kownie, Szawlach, Dyneburgu, Krasławicach, Oświeju w Drohiczynie i innych. Miała nawet ajentów w Konstantynopolu i różnych miejscach północno-zachodniego kraju dla stosunków z buntownikami. Dąbrowska zmarła w r. 1864, a wszystkie domy tego Towarzystwa zostały skonfiskowane, a tzw. zakonnice porozsyłane do miejsc rodzinnych.