oficer w oddziale Horodyńskiego. Po kampanii węgierskiej dostał się do Turcji, stamtąd do Egiptu, gdzie dosłyszawszy wieści o powstaniu, porzucił świetne stanowisko i pospieszył do ojczyzny, by wziąć udział w walce z wrogiem narodu. Oszczędzony od kul nieprzyjacielskich na Węgrzech, na Krymie i w Nubii, pod Radziwiłłowem dosięgła go atoli pierwsza i to z ukrycia. Padł ugodzony w samą pierś dnia 1 lipca 1863 r.