(Unruch) dzielny oficer, poległ w okolicach Wielunia we wrześniu 1863 r., wieku lat 29. Urodził się w Dzięczynie w Poznańskiem w majątku rodziców swoich. Ukończył szkoły w Lesznie, a uniwersytet we Wrocławiu. W r. 1853 z powodu choroby nie mógł początkowo wziąć udziału, później dopiero z polecenia Taczanowskiego organizował małe oddziałki i sam je za kordon przeprowadzał. Mianowany od Taczanowskiego kapitanem otrzymał w Pyzdrach komendę 5. kompanii strzelców i 29 kwietnia, podczas napadu Moskwy na Pyzdry, dał dowody niepospolitej odwagi i zimnej krwi. Dnia 6 maja, gdy oddział stanął w Kole, dano znać o zbliżających się Moskalach, Unrug na czele swej kompanii wyruszył na groble i stamtąd celnymi strzałami prażył nieprzyjaciela. Lecz sam ugodzony kulą w piersi, śmiertelnie raniony zmarł w klasztorze oo. Bernardynów 8 maja o godzinie 8 wieczór. Miał mieć 3 braci, którzy wszyscy z bronią w ręku polegli.