Aleksander Waszkowski

Po wyjeździe Wacława Przybylskiego za granicę został naczelnikiem miasta Warszawy w grudniu. Dzielny i niezmordowany czynił ogromne wysilenia dla utrzymania działalności Rządu Narodowego. Działał wspólnie z Brzezińskim Bronisławem, prezydentem komitetu rewolucyjnego. Aresztowanie Waszkowskiego za zakończyło, rzecz można, istnienie Rządu Narodowego. Został powieszony w Warszawie 17 lutego 1865 r.
Syn byłego oficera wojsk polskich, a następnie urzędnika rządu gub. w Warszawie. Po skończeniu szkół udał się na uniwersytet do Petersburga. W r. 1862 powrócił do Warszawy i wszedł do organizacji miasta. Gdy wybuchło powstanie rozpoczął rokowanie o zabranie kasy głównej przy Komisji Skarbu w Warszawie, czego w marcu dokonał, wynosząc na plecach worki z pieniędzmi pod okiem straży wojskowej i wśród białego dnia.