Ludwik Załęski

wieku lat 20, syn obywatela ziemskiego samborskiego, uczęszczał na wydział prawny we Lwowie. Od samego początku powstania służył jego sprawie niezmordowanie. Pierwszy raz atoli wyruszył dopiero w pole 11 maja 1863 r. z oddziałem Zapałowicza. W pierwszej potyczce, którą stoczył 19 czy 20 maja 1863 r. pod Starą Wsią poległ broniąc się mężnie z opuszczonymi przez sztab towarzyszami, którzy wraz z Załęskim co do jednego wyginęli. Ciała ich zebrane przez Świeżawskiego pogrzebano w jednej mogile pod Starą Wsią.