Edward Zewald

syn urzędnika Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Pobierał nauki w gimnazjum warszawskim, później w Marymoncie. W r. 1863 zajmował posadę w leśnictwie Udrzyn w Płockiem. Mieszkając w Wiśniewie dopomagał organizującym sie oddziałom. 27 lutego przybyło trzech powstańców z oddziału Zameczka do Zewalda. W tej chwili otoczyli dom Moskale, a podczas rewizji, gdy jeden z Kozaków zajrzał na strych, został ugodzony strzałem. Zaraz Moskale, rzuciwszy się na nich zaczęli mordować i Zewalda z jego żoną, zrabowawszy wszystko i podpaliwszy dom i zabudowania. Gdy odeszli Zewald, oprzytomniawszy zawlókł się ku wodzie dla ugaszenia pragnienia, Kozacy, którzy wrócili, ucięli mu pałaszem głowę i wyjęli z niej język. Żona Zewalda po odjeździe Moskali, oprzytomniawszy przewieziona została do miasta Ostrowa, a potem do Warszawy, gdzie przyszła do zdrowia.