Władysław Kalita

z Rzeszowskiego. Żyje i już rządcą w Kulparkowie. Brat stryjeczny dowódcy pod pseudonimem Rembajły. Rodem z Tarnowskiego, syn byłego mandatariusza, zabitego przez chłopów w 1846 r. Wzięty na wychowanie przez hr. Alfreda Potockiego był potem rachmistrzem w ks. Jerzego Romana Lubomirskiego z Rozwadowie. Juz na parę lat przed wybuchem powstania pracował na niwie ojczystej wpływem swym i piórem, oświecając włościan. Po wybuchu powstania udał się pod rozkazy Langiewicza, po upadku którego służył w kawalerii Leszka Wiśniewskiego, a w końcu wyszedł z Marcinem Lelewelem, gdzie służył jako podoficer w drugim szwadronie jazdy w utarczce pod Panasówką 3 września. Za szczególne odznaczenie się mianowany oficerem. W drugiej szarży na dragonów rosyjskich odcięty od swoich wojsk mając kozackiego konia, który usłyszawszy znajomy sobie głos trąbki uniósł go między Kozaków. Obskoczony przez siedmiu mężnie się bronił i drogo sprzedał życie swoje, bo dwóch ubił, a dwóch ciężko ranił, lecz gdy trzech świeżych przybrnęło na wskroś sześć pik przeszyło nieszczęśliwego, po czym Kozacy, pastwiąc się, na kawałki ciało jego porąbali.