Aleksander, urodzony w 1826 r., ukończył studia techniczne w Krakowie, a potem odbył studia w Prusach i Saksonii. W 1848 r. odbył kampanię w Poznańskiem jako instruktor siły zbrojnej kosynierskiej. Był w Miłosławiu, Sokołowie, a następnie brał udział w legionie polsko-węgierskim. Wskutek tego zasądzono go na karę śmierci w Krakowie przez rozstrzelanie, a w drodze łaski na 17 lat twierdzy w Komornie, gdzie siedział aż do amnestii w 1857 r. Brał czynny udział w powstaniu w 1863 r. Wałczył pod Goszczą, Miechowem, Chrobrzem i w innych bitwach. W ostatnich latach osiadł stale w Krakowie, gdzie był geometrą cywilnym i obywatelem miasta. Zmarł w Krakowie 8 stycznia 1900 r.