Antoni Garczyński

licząc lat 16 pospieszył w 1831 r. do wojsk polskich, służył w 8. pułku piechoty. Umknąwszy z niewoli moskiewskiej do Paryża służył potem jako oficer kawalerii a Algierii. Następnie w wojsku tureckim jako major dragonów ranny pod Kalafem, wzięty do niewoli i zesłany na Sybir. Za pośrednictwem tureckiego, austriackiego i francuskiego wrócił do Turcji. Mianowany pułkownikiem udał się do Francji, potem w Poznańskie. Za udział w powstaniu w 1863 r. wydalony osiadł w Brzeżanach z rodziną.