Marocki

uczestnik wyprawy Łapińskiego na Kaukaz, następnie w kampanii Garibaldiego w Kalabrii, w której dekorowanym został za waleczność. Na odgłos powstania w Polsce pospieszył na plac walki. Służył w oddziale Miłkowskiego, a potem Ruckiego, gdzie walecznością się odznaczył. Następnie sam stanął na czele oddziału, lecz 14 stycznia 1854 r. poniósł porażkę pod Wolą Skromowską, potem resztę oddziału swego przyłączył do jednego z oddziałów litewskich, a sam się zajął sformowaniem kawalerii. W 60 koni pociągnął w Krasnostawskie i Lubelskie i 22 stycznia 1864 r. wyparł Kozaków z Chlumowa, a w Wierzbicy stoczył pomyślną utarczkę z kawalerią rosyjską, lecz we wsi Sucholipie powiecie krasnostawskim, odpoczywając z oddziałem, napadnięty przez rosyjskich dragonów, ugodzony kulą w samo serce zakończył życia 24 stycznia 1864 r.