Wincenty Butrymowicz

ur. w 1838 r. w Szynwałdzie k. Tarnowa. Syn Wincentego, matka z d. Chmielowska. Pracował jako oficjalista w gorzelni u Sanguszków w Gumniskach k. Tarnowa. W powstaniu 1863 r. był żołnierzem w korpusie Kurowskiego w Ojcowie, potem w batalionie rzeszowskim Popiela. Ciężko ranny 20 VI 1863 roku pod Komarowem, leczony w szpitalu w Stopnicy. Radomski Oddział Wojenny skazał go na 3 lata rot aresztanckich; skierowany do Archangielska. W 1865 car odrzucił prośbę o ułaskawienie, a24 II1868 został ułaskawiony staraniem ks. Ruczki.