Juwenal Niewiadomski

Lekarz. Opatrywał rannych po bitwie pod Tuczapami. Zacna i sympatyczna była to osobistość! Optymista swobodnego i wesołego usposobienia, podtrzymywał ducha i krzepił osłabionych fizycznie. W nużących marszach, gdy chór śpiewaków odświeżał umysły, piękny i doniosły jego głos tenorowy dominował i prowadził śpiew, rozbrzmiewając wśród leśnego pustkowia. Zginął śmiercią męczeńską na swoim stanowisku następnego dnia – tj. 19.05.1863, spalony wraz z 19 rannymi w folwarku Mołozów przez dziką hordę moskiewską.