Karol Rzempołowski

dowodził oddziałem w guberni płockiej i poległ 22 maja 1863 r. w bitwie pod Osuchą na granicy ostrołęckiego i pułtuskiego powiatu. Oddział napastowany przez Rosjan podzielił na dwa. Nad jednym objął dowództwo Dembowski, a nad drugim Jasiński. Gdy się przyłączył do nich Lutyński ze swym oddziałkiem mieli razem około 2700 ludzi i parę pomyślnych utarczek stoczyli.
Wieku lat 30, rodem z Warszawy, gdzie po ukończeniu szkół kształcił się w Paryżu w szkole inżynierii. Powróciwszy do kraju pracował przy nowo budującej się kolei warszawsko-petersburskiej jako inżynier. Z chwilą wybuchu powstania połączył się z oddziałem Zameczka, z którym stoczył 28 bitew, później był wspólnie z oddziałem majora Mystkowskiego, sam zaś miał rangę pułkownika. Po śmierci Mystkowskiego sam objął dowództwo. Był śmiałym, nieustraszonym w boju i w każdej bitwie na przedzie go widziano.