Rafał Krajewski

Był dyrektorem wydziału spraw wewnętrznych w Rządzie Narodowym Warszawskim od lipca 1863 r. Był to człowiek niepospolitej inteligencji i pięknego charakteru. Powieszony został w Warszawie 5 sierpnia 1864 r. Urodzony w Pułtusku, syn obywatela ziemskiego liczący lat 30. Ukończył szkołę w Warszawie i wydział budownictwa. W samym zarodku budzącego się życia narodu gorąco podzielał ogólne pragnienia narodu. Z wybuchem powstania wszedł do wydziału spraw wewnętrznych jako referent wydziałów sandomierskiego i krakowskiego oraz miał poruczone urządzeni komunikacji i poczt narodowych. Od listopada 1863 r. objął obowiązki dyrektora spraw wewnętrznych jako jeden z pięciu członków i pełnił je do chwili aresztowania 6 marca 1864 r. Zniósł wszelkie męczarnie w więzieniu z pokojem i swobodą. Został powieszony z Trauguttem, Jeziorańskim, Toczyskim i Żulińskim. Miał 4 braci, z których jeden umarł studentem w szkole głównej, drugiego wysłano na Syberię, trzeci poległ na polu bitwy, a czwarty w emigracji.