Roman Rogiński

Był na zjeździe w Skierniewicach w początkach stycznia 1863 r, jako komisarz wojewódzki. Miał oddział na Podlasiu formowany w Białej. Pobiwszy Nostica, wszedł do Janowa, nareszcie zajął Siemiatycze, gdzie 6 lutego odparł oblegającego go Maniukina generała, lecz na drugi dzień, gdy nadeszły posiłki Moskalom, po zapamiętałym boju skierował się ku Puszczy Białowieskiej. Otoczony w Królowym Moście z wielką stratą wydobył się stamtąd i z 85 ludźmi uderzył 13 lutego na Prużanę. Wyparł z miasta załogę rosyjską, zabrał amunicję, broń i 10 tysięcy rubli z kasy i puścił się przez powiaty prużański, słonimski i pniński aż ku Horyniowi, ogłaszając wszędzie po drodze uwłaszczenie włościan i rządy polskie. Naciśnięty przez Rosjan koło wsi Borek dostał się do niewoli i został skazany na Sybir. Rosjanie zostawiając mu życie, uczcili w nim zdumiewającą odwagę.