W latach tajnej organizacji narodowej i powstania w 1863 r. był jedną ze sprężyn ruchu, tajnych prac około uświadomienia młodzieży, potem powstańcem. W 1864 r. siedział w kazamatach ołomunieckich. Po wyjściu z więzienia oddał się służbie dziennikarskiej we Lwowie. W Krakowie założył dziennik ‘‘Reformę’‘, później ‘‘Nową Reformę’‘. Przeniósł się następnie do Lwowa, gdzie został wybrany posłem na Sejm Krajowy ze Lwowa, członkiem Wydziału Krajowego, przywódcą Stronnictwa Demokratycznego. Zmarł we Lwowie 26 maja 1905 r.
Źródło
nad. GP, za CDIAL 195-1-58 (Zbiory Tadeusza Sauczeya)