Miłosz Starzyński

Wieku lat 22, syn Jana byłego oficera wojsk polskich w 1831 r. i Anastazji z Szuwalskich. Urodził się we wsi Białej w czortkowskim. Nauki pobierał w Stanisławowie, następnie w szkole technicznej w Krakowie i we Lwowie. W 1863 r. organizował młodzież w Tarnowie, a z wybuchem powstania udał się do obozu w Ojcowie. Mianowany podoficerem, należał do ataku na Miechów, skąd po porażce przedarł się do Wolbroma, zbierając z różnych punktów rozbitków spod Miechowa. Z oddziałem z 800 ludzi złożonym pod dowództwem Nikiforowa udał się do obozu Langiewicza i jako porucznik walczył pod Małogoszczą, a jako adiutant pułkownika Śmiechowskiego, walczył pod Pieskową Skałą i Chrobrzem, gdzie lekko ranny, wyleczywszy się zaciągnął się do oddziału generała Wysockiego i dnia 1 lipca 1863 r. w ataku na Radziwiłłów odznaczył się w krwawej obronie mostu. Nareszcie udał się od oddziału Ćwieka. W końcu wstąpił do oddziału Bogdana 26 stycznia 1864 r. W bitwie pod Opatowem padł walcząc mężnie przeszyty dwiema kulami.