Kazimierz Bogdanowicz

właściciel Nadrybia w Krasnostawskiem, naczelnik wojenny tego powiatu. Dowódca oddziału w Lubelskiem. Dostawszy się do niewoli rozstrzelany został w Lublinie 11 marca 1863 r. Obywatel z powiatu radzyńskiego. Zaraz w początkach powstania, znajdując się we wsi Małej Bukowy obskoczony przez ułanów rosyjskich został schwytany, lecz włościanie uzbroiwszy się w kosy i napadłszy na ułanów odbili go. Jako naczelnik wojenny chełmskiego powiatu brał czynny udział walkach pod Zdanowiczem, a raczej Leonem Frankowskim. W Lubelskiem połączywszy się z oddziałem Radziejowskiego pod Uchaniem 17 lutego. Napadnięty przez majora Rakuczego z Wołogodzkiego Pułku Piechoty pod Rudką w Lubelskiem odparł Moskali ubiwszy im 40 ludzi. Następnie 24 lutego napadnięty ponownie został zupełnie zmieciony. Celem zaopatrzenia nowo tworzącego się oddziału w żywność udał się do wsi Żeżulina, skąd wracając ujęty został przez Moskali i rozstrzelany 28 lutego 1863 r. Jeszcze na placu śmierci odrzuciwszy pogardliwie myśl podania się do łaski, do której go usilnie generał Chruszczow namawiał. Był nieustraszonej odwagi, nie znał żadnego niebezpieczeństwa.