Stanisław Brykczyński

Oddany na rozkaz cara Mikołaja I do Korpusu Paziów w Petersburgu w 1861 r. uciekł do Warszawy i pod przybranym nazwiskiem brał udział w przygotowaniach do powstania. W 1862 r. więziony przesiedział kilka miesięcy na Pawiaku. Uciekłszy pełnił czas jakiś rolę kuriera pomiędzy Rządem Narodowym a organizacjami narodowymi we Lwowie. Przez krótki czas miał swój własny oddział, z którym kręcił się w Lubelskiem i Sandomierskiem i brał udział w bitwach pod Tuczempami i Kobylanką. Zamianowany komendantem żandarmów ‘‘wieszających’‘ zbrzydził sobie tę służbę i wysłany jako kurier do Lwowa został uwięziony prze Austriaków i przesiedział 8 miesięcy w więzieniu karmelickim. Groziło mu wydanie Rosji, czyli śmierć, toteż lwowska organizacja ułatwiła mu ucieczkę. Udał się do Paryża, gdzie bywał przyjęty w dworze i cieszył się życzliwością Napoleona III. Po wojnie 1870 r. wrócił do Galicji, kupił Dydiatycze pod Sądową Wisznią i Pacyków pod Stanisławowem i oddał się pracy na roli i służbie publicznej, najpierw jako marszałek powiatu stanisławowskiego i poseł na Sejm Krajowy, potem jako prezes Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarczego i Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Z pierwszego małżeństwa pozostawił syna Mieczysława, z drugiego małżeństwa z Marią z Ruszanowskich pozostawił syna Stanisława i córki Marię i Zofię.