Julian Ejtminowicz

Wysłany był przez Wróblewskiego z ostępu Wielikij Uhoł z 90 ochotnikami do powiatu sokólskiego dla formowania oddziału.

Lat 34, pełny kapitan wojsk rosyjskich, dowódca kompanii pełnych strzelców, ozdobiony Krzyżem Zasługi Wojskowej Włodzimierza, odesławszy efekta wojskowe generałowi kto wyruszył do oddziału w województwo podlaskie w początkach maja 1863 r. Począwszy od potyczki pod Hornowem, którą już 4 maja stoczył, wiele stoczył popularnych bitew w połączeniu z innymi oddziałami, jak Wróblewskiego, Waszkiewicza, Tołkina i innych. 6 stycznia 1864 r. wypadła ostatnia potyczka Ejtminowicza pod Uścimowem w lasach zezulińskich. Połączywszy się z Leśniewskim w 100 koni i 60 strzelców, obozując w lesie napadniętym został niespodzianie i pomimo zaciętej walki i świetnej szarży kawalerii Ponińskiego oddział stracił ducha i w nieporządku rozbiegł się. Ejtminowicz walcząc do ostatniego cięty pałaszem w głowę padł na miejscu. Według innych obskoczony przez dragonów sam sobie wystrzałem z rewolweru życie odebrał.