Apolinary Kurowski

był pułkownikiem w 1846 r. Po r. 1846 skazany przez sądy berlińskie na odcięcie głowy, a następnie przez rewolucję 1848 r. uwolniony. W początkach 1863 r. założył w Ojcowie obóz. Przerabiał w nim broń. Następnie pospędzał Moskali z granicy austriackiej. Wyparł 7 lutego z Sosnowic do Śląska załogę rosyjską. Zabrał w kasie rządowej około 80 tysięcy, z których połowę przesłał do Warszawy i przechodząc z miasteczka do miasteczka, ze wsi do wsi, wszędzie ogłaszał uwłaszczenie włościan i rządy polskie. Oddział jego liczył przeszło 2000 ludzi. Kurowski posiadał dobre chęci i dobre zrozumienie sprawy, ale nie był wojskowym, niewłaściwym więc zaatakowaniem Miechowa utracił te podstawę, która dla Kościuszki w 1794 r. była głównym punktem wyjścia.