Jan Sęd

v. Sędek, dowodził oddziałem mającym 100 ludzi w okolicach Trok. Wieku lat 33, rodem z Kongresówki, syn pułkownika armii Napoleona I. Skończył szkołę w Szczebrzeszynie i zajmował się gospodarstwem. Gdy rozpoczęła się budowa kolei warszawsko-petersburskiej przyjął zobowiązanie w głównym przedsiębiorstwie Skwarcowa i w różnych punktach różne pełnił obowiązki. W 1861 r. osiadł w Starych Trokach na Litwie i w sprawach narodowych czynny brał udział. Gdy wybuchło powstanie niezmiernie był użytecznym utrzymując komunikację między tamtejszymi oddziałami a Rządem Narodowym i nieraz sam przeprowadzał oddziałki z Wilna idące w posiłku Narbutowi, Wysłouchowi i innym. Nareszcie w lipcu sformował i uzbroił swoim kosztem oddział ze 120 ludzi i objął nad nim dowództwo zadając kilka razy klęskę wrogom. W krótkim czasie powiększył oddział do 200 ludzi. Zmuszony wkroczyć do województwa augustowskiego przyjął bitwę 21 sierpnia 1863 r. pomiędzy stacjami Budką a Wejwerami i w niej ugodzony kulą i 22 pchnięć bagnetami otrzymawszy zakończył życie.