Narcyz Wilewski

Był proboszczem w Wyszkowie, miał 50 lat. Aresztowany został 4 lipca 1863 r. i przebywał w cytadeli warszawskiej. Oskarżony był o to, że błogosławił wstępujących do parafii i idących w szeregi powstańcze, dawał pieniądze powstańcom, utrzymywał szpital powstańczy w Brańszczyku, był skarbnikiem zbieranych funduszy, opiekował się rannymi powstańcami. 21 października 1863 r. został skazany na zesłanie na Syberię i pozbawiony wszystkich praw stanu. 28 października 1863 r. został wysłany z Warszawy na Syberię. W 1874 r. został uwolniony spod dozoru policyjnego i przebywał w Nowogrodzie Wielkim. Do kraju powrócił w 1880 r. (po 17 latach) i był wikariuszem w Pułtusku.