Ur. ok. 1846 Ruda Zajączkowska. Do powstania narodowego przystąpił razem ze swoim bratem Zygmuntem. Walczył w kawalerii w oddziale Chmieleńskiego. Po przegranej bitwie pod Czarnca w dniu 24.09.1863 r, podczas ucieczki (w kierunku Secemina) wraz z czterema innymi kawalerzystami, został zarąbany przez Kozaków.
Stanisław Piołun-Noyszewski (ps. Żeromskiego), w książce "Stefan Żeromski. Dom, dzieciństwo i młodość" przedstawił zachowane w pamięci rodziny tragiczne zdarzenia w Seceminie:
... śmierć 16-letniego Gucia, który wraz z bratem Ksawerym po rozbiciu oddziału Chmielińskiego w bitwie pod Rudnikami uciekał przez Secemin, odmalował Żeromski jak najwierniej. Przez obszerny, pokryty kretowiskami wygon obaj bracia, pochyleni na kulbakach, uciekali przed sotnią Kozaków. Tak samo owo nieszczęsne cielę wpadło pod nogi Guciowego rumaka, chłopiec stoczył się i w oczach oniemiałego z bólu brata posiekany został na sztuki. Szczątki poległego młodzieńca zebrali obywatele okoliczni, a matka własnoręcznie zgarnąwszy później w obrus ułożyła do trumny i pochowała na Cmentarzu Secemińskim. ...
Piołun-Noyszewski popełnił pomyłkę: w oddziale powstańczym z Gustawem był jego brat Zygmunt, a nie Ksawery, który do powstania przystąpił dopiero po śmierci Gustawa. Autor opisuje bitwę jako bitwa pod Seceminem.
W Księdze Zgonów parafii Secemin w dniu 26.IX.1863 r. ks. Damian Romer zapisał:
... stawili się Jakób Wiśniewski lat czterdzieści dwa i Piotr Zalejski lat czterdzieści pięć liczący, Oba Katolicy, Służący Dworscy, w Seceminie zamieszkali, i oświadczyli że w dniu onegdajszym o godzinie drugiej po południu tamże umarł Gustaw Saski Katolik, stanu wolnego, lat siedemnaście mający z wsi Rudy, Powiatu Kieleckiego pochodzący, syn Jana Saskiego Dzierżawcy Dóbr Ruda i Józefaty z Żeromskich, tamże zamieszkałych ...
(akt zgonu nr 48 z r. 1863).