Pseud. Jan Drewnowski. Dowódca pułku powstańczego. Ur. 1813 Opoczno. Powstaniec listopadowy. Skazany na 12 lat karnej służby wojskowej na Kaukazie. W armii rosyjskiej awansowany na kapitana. Wraca do Polski w 1846 r. W 1850 r. dostaje od cara Mikołaja I etat dozorcy dóbr carskich na terenie Warszawy. W 1862 r przystępuje do tajnej Organizacji Narodowej i przyjmuje pseudonim Jan Drewnowski. Po wybuchu powstania w 1863 r. zostaje w stopniu majora dowódcą oddziału sformowanego w Korabiewicach koło Mszczonowa. Oddział ten opuścił samowolnie podczas potyczki z Rosjanami pod Ulowem. Wyemigrował do Paryża, a później przeniósł się do Brukseli, gdzie zmarł 2 grudnia 1877 roku.