Wincenty Michalski

ur. w r. 1839 w Krzepicach, ziemi Piotrkowskiej. Jako student Wydziału Farmaceutycznego Szkoły Głównej już przed wybuchem powstania, należał do organizacji rewolucyjnej, pełniąc obowiązki w Wydziale Kasy Narodowej. Po wybuchu powstania wyruszył jako oficer do oddziału Oksińskiego, który formował się wtedy w lasach Zagórskich pod Kłobuckiem. Brał udział w kilku walkach i potyczkach, a między innemi 23 kwietnia 1863 r. pod Wąsoszem nad Wartą, w której oddział Litticha i Oksińskiego stracił około 30-tu poległych i wielu rannych, a reszta ludzi rozsypała się. Ósmego maja, gdy zebrany po rozsypce oddział w sile dwustu ludzi walczył pod Rychłocicami w Wieluńskiem, tracąc 74 ludzi, w tern 38 poległych, a 36 rannych. Następnie walczył w Sandomierskiem pod Przedborzem nad Pilicą 27.VI.1863 r, i wreszcie pod Kruszyną.
Michalski należał również do oddziału złożone go z 20 ludzi, będącego pod naczelnem dowództwem kapitana Przybyłowicza Jana i bezpośredniem porucznika Kraszewskiego, wyznaczonego do zniszczenia mostów kolei Wiedeńskiej w Częstochowskiem. Oddziałek ten chlubnie wywiązał się ze swego za dania. Skazanemu na śmierć przez sąd połowy moskiewski, cudem udało się uniknąć szubienicy.