Helena Kirkor

Żona radcy („sowietnika") Wileńskiej Izby Skarbowej Helena Kirkor winna jest:
a) że zezwoliła głównym działaczom buntu zbierać się w jej, Kirkorowej, mieszkaniu dla narad, których cele występne były jej brze znane;
b) że dopomagała złoczyńcom w ich działalności zbrodniczej, przechowując, przesyłając, i wreszcie wręczając osobiście korespondencję buntowniczą;
c) że po aresztowaniu Traugutta ukryła znajdujące się w jej (Osiadaniu, a należące do złoczyńców papiery, które oddała na przechowanie nieznanej kobiecie;
d) że podczas prowadzenia śledztwa i gdy znajdowała się >w areszcie, usiłowała w liście tajemnie do matki swej napisanym, strzedz niektórych przez dochodzenie wykrytych złoczyńców;
e) że wręczyła (jak to sama przyznała) dwom przybyłym do niej z prośbą o pomoc powstańcom rewolwer, który pozostawił u niej przed wyjazdem za granicę Tadeusz Komar.
Powyższe czyny oskarżonej Kirkorowej dowodzą, że nie tylko pozostawała ona w stosunkach występnych z osobami, stanowiącemi rząd narodowy, okazując im pomoc w zamysłach zbrodniczych, lecz że brała ważny udział w powstaniu.
Chociaż więc oskarżona Kirkorowa do większej części przytoczonych powyżej zarzutów nie przyznała się, lecz winę jej stwierdzają niewątpliwie;
1) zeznania mających udział w tej sprawie Karola Przybylskiego i Cezarego Morawskiego;
2) treść listu pisanego przez nią do matki, gdy znajdowała się w areszcie.