Mieczysław Lachawiec

ur. 20. maja 1844. w Sidorowie, uczęszczał do gimnazyum w Tarnopolu, skąd 26. marca 1863 podążył do powstania jako uczeń VII. kl. gimnazyalnej licząc 18 lat. Brał udział w dwóch wyprawach a to w maju a następnie w lipcu 1863, każdym razem w oddziale strzelców pod wodzą Leszka Wiśniowskiego, najpierw w Lubelskiem, następnie na Wołyniu. Odznaczył się w nocnych podjazdach pod obóz nieprzyjacielski, za co mimo młodego wieku został przez naczelnika mianowany podoficerem i otrzymał komendę nad 6-tą sekcyą w kompanii porucznika Grotchusa, składającą się z 15. ludzi.
Walczył w dniu 18. maja pod Tyszowcami, gdzie oddział Wiśniowskiego połączył się z oddziałami Zapałowicza . Czerwińskiego tak, że wszystkie trzy połączone oddziały wynosiły przeszło 1 500 ludzi. Bitwa z przeważającemi siłami nieprzyjacielskiemi trwała od 4-tej popołudniu do późnego wieczora. Wskutek silnego ognia artyleryi rosyjskiej cofnęły się połączone oddziały z Tyszowiec do lasu, lecz trzymały się bardzo dobrze tak że bitwa była nierozstrzygniętą, następnego dnia częsc oddziału' Wiśniowskiego odeszła do granicy galicyjskiej, druga część w której i Lachawiec pozostawał, pod Zapałowiczem walczyła pod Tuczępami. Otrzymał podczas walki kontuzyę w lewą nogę, której ślad mu pozostał. Po tej bitwie cofnęli się powstańcy do Galicyi, gdyż bitwa pod Tuczępami z powodu przewagi sił nieprzyjacielskich była dla nich przegraną
W lipcu 1863. wstępuje Lachawiec do oddziału Wiśniowskiego i walczy 28. lipca pod Świniuchami, gdzie oddział po zaciętej całodziennej potyczce cofnął się do lasu, a z frontu atakowany przez wojska rosyjskie, z tyłu napadnięty został przez tysiące chłopów ruskich tzw. »opołczenie«. Wśród krwawej bitwy zdołała się większa część oddziału przebić wieczorem przez »opołczenie« i wróciła do Galicyi. Leszek Wiśniowski z częścią oddziału został wzięty do niewoli a następnie
rozstrzelany w Żytomierzu.
Powstańcy zebrali się w lasach Strzeleckich celem podjęcia trzeciej wyprawy, do której jednak nie przyszło. Ogłoszono w Galicyi stan oblężenia, Lachawiec powrócił do Lwowa a następnie do Tarnopola w dniu 15. grudnia 1863., poczem w lipcu następnego roku uzupełnił studya i złożył egzamin dojrzałości. Po ukończeniu studyów uniwersyteckich wstąpił do sądu, był prokuratorem państwa w Złoczowie, w końcu wiceprezydentem Sądu obwodowego w Tarnopolu. Jako emeryt osiadł w Samborze.