Onufry Syrwid

Ur. ok. 1804r. lub 1808r. w Wilnie, marianin, ksiądz katolicki, uczestnik powstania styczniowego, zesłaniec.
Po wybuchu powstania styczniowego odczytał z ambony 27.01.1863r. oraz 31.01.1863r. manifest Rządu Narodowego. 15.02.1863r. został aresztowany i więziony kolejno w Lidzie i Wilnie. Syrwid został oskarżony nie tylko o odczytanie manifestu, ale też o agitację chłopów do udziału w powstaniu, do czego jednak się nie przyznał. Został odwołany z funkcji proboszcza i skazany przez sąd wojenny na karę śmierci. Przed śmiercią uchronił go powstaniec Antoni Klimontowicz, który zeznał, ze zmusił księdza do odczytania manifestu grożąc mu śmiercią. Wyrok został zmieniony na pięć lat ciężkich robót na Syberii, z pozbawieniem godności kapłańskiej i wszystkich praw stanu oraz na konfiskatę majątku, a następnie podwyższony do dwunastu lat ciężkich robót w kopalniach. Na Syberii pełnił obowiązki stróża w koszarach więziennych. W 1866r. został przeniesiony do Akatunia, a wkrótce potem do Tunki w gub. irkuckiej, gdzie zgromadzono wszystkich zesłanych księży i zakonników. Po zwolnieniu z kary ciężkich robót zamieszkał w Spassku pozostając pod dozorem policji. Zmarł 17.03.1887r. w Spassku.