Aleksander Ludwik Spiess

(Spiss), ur. 28.03.1818r. w Warszawie, syn Henryka Bogumira i Elżbiety Marii z Marchandów, farmaceuta, powstaniec styczniowy, emigrant, pseud. Dzida.
25.05.1863r. został mianowany porucznikiem z przeznaczeniem do jazdy pow. łęczyckiego. W oddziale dowodzonym przez Walentego Parczewskiego, a potem przez Roberta Skowrońskiego, używając pseud. Dzida, uczestniczył w napadzie na garnizony Łodzi (18.06.) i Kutna (1.07.); w potyczce pod Walewicami (8.07.) odniósł poważne rany. Po wyzdrowieniu był wykorzystywany jedynie do zleceń specjalnych, po czym wrócił do służby polowej i walczył pod Dalikowem (10.09.), gdzie siły powstańcze zostały rozbite. 25.09.1863r. otrzymał awans na kapitana, został zastępcą mjr. Aleksandra Lütticha i zajmował się organizowaniem oddziałów piechoty w pow. łęczyckim. Pod koniec 1863r. został ranny i otrzymał pozwolenie na opuszczenie kraju dla leczenia się. Mieszkał we Francji, następnie w Szkocji, gdzie założył fabrykę parafiny. Zmarł 12.02.1881r. w Kaliszu i pochowany został na tamtejszym cmentarzu.