Mieczysław Siesicki

Ur. 17.06.1829r. w rodzinnych dobrach Kurkle, syn Antoniego Waleriana, porucznika jazdy Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, chorążego pow. wiłkomierskiego, i jego drugiej żony Leokadii z Koplewskich, powstaniec 1863/64r., sybirak, działacz społeczny.
Siesicki studiował kameralistykę i ekonomię na uniwersytecie w Dorpacie. Brał udział w organizacji powstania styczniowego na terenie pow. poniewieskiego, pełnił również funkcję naczelnika powiatu poniewieskiego. Aresztowany przez władze rosyjskie, był więziony w Poniewieżu, a następnie w Wilnie. Wyrokiem audytoriatu polowego w Wilnie został skazany na śmierć, a wszystkie jego majątki ziemskie uległy konfiskacie. Dzięki staraniom rodziny kara została złagodzona do 20 lat ciężkich robót na Syberii.
Do lipca 1864r. Siesicki był więziony w Moskwie, a następnie wraz z Józefem Kalinowskim (późniejszym św. Rafałem), został wywieziony do Niżnego Nowgorodu. Do miejsca przeznaczenia w Usolu koło Irkucka, dotarł wiosną 1866r. Na Syberii towarzyszyła mu żona. W lipcu 1868r. po ogłoszonej przez władze carskie amnestii ciężkie roboty zostały zamienione na osiedlenie.
Po powrocie do Warszawy pracował jako urzędnik. Zmarł 19.05.1899r. w Warszawie, pochowany został na cmentarzu Powązkowskim.