Józef Alfons Hajdukiewicz

Urodzony na Żmudzi w 1831 r. pędził spokojne i ciche życie w ustroniu domowem, gdy wybuchło powstanie 1863 roku; chwycił wtenczas za oręż i bił się w rozmaitych powstańczych oddziałach, aż do nieszczęśliwej potyczki pod Szeszolami, po której już się rozbici powstańcy zgromadzić więcej niemieli. Pozostawszy w kraju, pomagał bardziej skompromitowanym rodakom uchodzić za granicę, i niejednego z wielkiem narażeniem się własnem przeprowadzał, przyczem złożył do wody ofiarności i prawdziwego wylania się dla braci. — Gdy czujnej policyi Murawiewa doniesiony, sam za tymi których ratował pośpieszyć też musiał, udał się do Szwecyi, a gościnnie tara przyjęty, prędko języka się wyuczył i objął posadę nauczyciela przy rządowej szkole rzemieślniczej (Sklojdskola) w Sztokholmie. Pełniąc sumiennie ten obowiązek przez lat siedm, na szczerą przyjaźń i poważanie u ludzi zarobił. Dnia 5 marca 1873 roku opatrzony sakramentami, spokojnie rozstał się z tym światem, zostawiwszy wdowę i troje dzieci. Władza miejscowa i służba zakładu wraz z garstką rodaków, pospieszyły mu oddać ostatnią posługę; spoczywa na katolickim cmentarzu w Sztokholmie.