Andrzej Białkowski

pseud. Roman Szelest. Rodem z Wołynia. Zaprzyjaźnił się z Tytusem Trzecieskim. Po wydarzeniach w Powstaniu Listopadowym skazany na 1000 uderzeń pałką i 28 lat wojskowej służby na Kaukazie z wyrokiem "do śmierci szeregowy". Wrócił po 25 latach w 1858r. W Powstaniu Styczniowym dowódca 3-ciej kompanii tzw "Ptaszników" w oddziale Ruckiego. Jego oddział uzbrojony był w dubeltówki. Wzrostu małego, oczu czarnych przenikliwych z wielkimi od ucha do ucha zawiesistymi szpakowatymi wąsami. Trzymał się na uboczu, unikał gwaru i towarzystwa, przesiadywał długie godziny na jednym miejscu. Pojmany 24.8 biorąc udział w bitwie połączonych oddziałów Ruckiego, Wierzbińskiego i Krysińskiego, pod dowództwem Kruka pod Fajsławicami. Więziony w Lublinie i cytadeli Warszawskiej. Zesłany wrócił po paru latach. Słynął z tego że nie jeździł koleją tylko całą Galicję przemierzał piechotą. Utrzymywał się z produkcji glinianych fajeczek. Zmarł w Krakowie w 1883 i tam pochowany.