Franciszek Konoplański

„Wojewoda" wileński, ur. 1814 r. w maj. Komorowo (gub. wileńskiej, pow. dziśnieńskim), syn Jakóba i Józefy z Orzeszkowskich. Lata dziecinne spędza! w majątku Komorowie, następnie kształcił się w Po- łocku (w korpusie kadetów), po ukończeniu zaś tego zakładu poświęcił się służbie wojskowej, lecz po kilku latach wyszedł do dymisji i pracował na roli aż do r. 1859. W roku tym wybrany został na ostatnich sejmikach w Wilnie na asesora (radcę) Izby cywilnej i na tern stanowisku pozostawał aż do roku 1863. W organizacji powstańczej po usunięciu się Mikołaja Gtedrojcia został „wojewodą" wileńskim. Na skutek podejrzeń, został przez Murawjewa ze stanowiska asesora usunięty i zesłany administracyjnie do Ufy. Bawił tu wszakże krótko, i przeniesiony został na powrót do Wilna, do murów Dominikańskich, gdzie wdrożono przeciwko niemu nowe śledztwo. Tu miał być zrazu skazany na stracenie, ostatecznie jednak wyrok zamieniono mu na zesłanie do robót ciężkich. Atoli Konoplański nie doszedł do miejsca przeznaczenia. W drodze dostał zapalenia płuc i życie zakończył w szpitalu miejskim w Ochańsku (18 marca 1864 roku). Majątek ziemski uległ konfiskacie, żona