Stanisław Iszora

syn Stanisława i Marji z Szantyrów (z Wołynia) ur. 1838 r. w maj. Cesarce pod Wiłkomierzemi, wychowywał się w Piworuńcach, był w gimnazjum w Wilnie. Za odczytanie odezwy podburzającej na stanowisku wikariusza kościoła żołudzkiego (w pow. lidzkim) z wyroku sądu wojennego poniósł karę śmierci przez rozstrzelanie w Wilnie na placu Łukiskim d. 22 maja 1863 r. st. st., licząc wieku lat 25, kapłaństwa 2 (por. „Wiileni Wiestn."—„Kur. Wileń." z r. 1863 NrNr 55 i 56 z d. 23 i 25 maja 1863 r.).